| نوع بنا : تاريخي قدمت : صفويه (907-1135 ه ق ) اين گرمابه كه داراي قسمت مستقل مردانه و زنانه است. در خيابان عبيد زاكاني كنار بازارچه و مسجد آقا كبير قرار دارد و قديمي ترين حمام موجود قزوين به شمار مي رود كه به دستور شاه عباس دوم صفوي توسط امير گونه خان از سرداران و امراي وي در سال 1057 ه.ق ساخته شده است. در اصلي گرمابه رو به جنوب باز مي شود و راه پله مارپيچي به سر بنيه منتهي مي گردد. در ديگري نيز از جانب غربي به حمام راه داشته اند كه احتمالا" مخصوص بانوان بوده است بنيه كه طرحي مستطيل شكل دارد و از دو طاق جناغي در شرق و غرب آن تشكيل شده توسط راهرويي كه داراي طاق جناغي بسيار باريك است كه به گرمخانه راه مي‌يابد گرم خانه مردانه و زنانه به شكل چليپاست و اتاقك هايي براي شستشو در شرق و غرب آن تعبيه شده است و پوشش بنا گنبدي است و در هر گنبد جام خانه اي عمل نور گيري را انجام مي دهد . ازاره گرم خانه ها تا ارتفاع 1/5 متر كاشي كاري شده درسمي بندي و يزدي بندي سقف ها به تزئين آن افزوده است. سنگ هاي بزرگ و يك تكه‌اي كه سكوها را فرش كرده اند از ويژگي هاي اين بنا محسوب مي‌شوند. اين آثار تاريخي پس از مرمت و باز سازي به عنوان موزه مردم شناسي استفاده مي‌شود. | |
| آدرس :قزوين - در خيابان عبيد زاكاني كنار بازارچه و مسجد آقا كبير |
| نوع بنا : تاريخي قدمت : قاجاريه (1299-1195 ه ق ) اين بنا فاصله چنداني با مدرسه و آب انبار سردار ندارد. احتمالا" توسط برادران سردار بنا شده است ورودي گرمابه در حال حاضر تغيير كرده اما ورودي اصلي از داخل بنا قابل مشاهده است. ورودي اصلي ابتدا به هشتي و سپس به سر بنيه راه داشت. گرما خانه فضايي مربع شكل است كه چهار ستون در وسط دارد و با طاق پوشيده شده است. | |
| آدرس :قزوين - نزديكي مدرسه و آب انبار سردار |
| نوع بنا : تاريخي قدمت : قاجاريه (1299-1195 ه ق ) گرمابه داراي دو درب است و بعد از هر يك از درهاي آن دالان نسبتا" طويلي قرار دارد كه هر دو به فضاي مربع شكل سربنيه منتهي مي شوند. در گذشته غلام گردشي هم به دور ستون هاي وسط سر بنيه وجودداشت. ولي امروزه اين فضا اندكي تغيير كرده است چهار ستون سربنيه، هشت ضلعي و گنبدي بر روي آن ها بسته شده است. پس از سربنيه ، راهرويي با پوشش گنبدي با رسمي بندي بيست قرار دارد و به گرم خانه ميرسد گرم خانه داراي محور چليپايي است و بر فراز آن يك گنبد مركزي و چهار گنبد كوچك در اطراف آن قرار دارد | |
| آدرس :قزوين |
| نوع بنا : تاريخي قدمت : مركز حكومت آل جستان و كنگريان اين قلعه مركز حكومت آل جستان و كنگريان و به نوشته حمدالله مستوفي جزو قلاع متصرفي اسماعيليه بود. قلعه سميران در طارم قزوين بالاي كوهي سنگي قرار دارد و فقط از سمت شمال مي توان به آن راه يافت. رودخانه قزل اوزن از جنوب ابن كوه عبور مي كند و در آن سوي رود، ارتفاعات بلند سنگي ديواره مانندي قرار گرفته است. به همين دليل بيشتر استحكامات اين قلعه در سمت شمالي آن ساخته شده است.ناصر خسرو مي نويسد اين قلعه داراي سه حصار است كه هم اكنون دو حصار است كه هم اكنون دو دو حصار آن شناسايي شده است. سالم ترين قسمت قلعه، ديواره شمالي آن است كه چند برج مدور و بارو هاي كاملا" سالم دارد. ارتفاع اين ديواره حدود 15 متر و از سنگ هاي لاشه و ملات گچ به ضخامت 40/2 متر شكل گرفته است. همچنين اين ديواره داراي يك كلاف چوبي در ارتفاع يك متري است قسمت غربي قلعه از نظر سبك ساختماني با بخش شمال شرقي آن متفاوت است. در اين بخش فقط بارو به چشم مي خورد برج هاي مدور ديده نمي شود و با توجه به عدم نفوذپذيري آن مي توان نتيجه گرفت كه داخل آن مسكوني بوده است. در داخل قلعه آثار واحدهاي مسكوني قابل مشاهده است. اما امكان تهيه نقشه آن وجود ندارد. قتعه سميران نيز مانند ساير د‍ژها و بنا بر سبك شهرسازي گذشته، براي پناه بردن و مقاومت در برابر حملات مختلف ساخته شده بود. | |
| آدرس :طارم قزوين – بالاي كوهي سنگي |
| نوع بنا : تاريخي قدمت : حدود 1398 سال قز قلعه در حوالي ضياء آباد از توابع شهرستان تاكستان روي تك كوهي سنگي قرار دارد و بر تمام نواحي اطراف مشرف است. اين قلعه از سه طرف به پرتگاههاي مخوف منتهي مي شود و تنها راه دسترسي به آن از راه جنوب است.آثار باقيمانده از قلعه بسيار اندك است و نمي توان طرحي از ساختمان آن تصور كرد. از آثار به جاي مانده آن،جرزهاي يك چهار طاقي است كه از سنگ و ساروج ساخته شده و طاق آن فرو ريخته است مشخص نيست كه اين چهار طاقي كدام قسمت بنا بوده و فقط مي توان احتمال داد كه محل تقاطع دو سرسراي ارتباطي و يا ورودي بنا بوده است. پايه هاي باقي مانده سترگ اين چهار طاقي ابعادي در حدود 3 متر دارد و فاصله آن ها از يكديگر 80/4 متر است در برخي از قسمت هاي اين قلعه علاوه بر سنگ از آجر- مانند آجرهاي دوره ساساني نيز استفاده شده است.در هيچ يك از متون تاريخي، از اين قلعه به صورت مشروح سخني به ميان نيامده است و هيچ اطلاعي از گذشته و نحوه زندگي در آن در دست نيست ولي با توجه به سبك معماري بنا مي توان آن را از آثار اواخر دوره ساساني يا اوايل اسلام دانست. | |
| آدرس :در حوالي ضياء آباد از توابع شهرستان تاكستان |